Lista zakupów
Farbowanie ubrań i tkanin nie jest rzeczą nową, chociaż na pewno zapomnianą. Farbowanie tkanin może pomóc w odratowania wypłowiałej poszewki, ulubionej spódnicy albo pozwoli na uzyskanie różnorodnych odcieni wyłącznie z jednego kawałka materiału, który posiadamy. Warto dowiedzieć się zatem, jak samodzielnie zafarbować tkaniny krok po kroku, aby uzyskać zadowalający efekt końcowy.
Farbowanie ubrań i tkanin w domowych warunkach ma całkiem sporo zalet, ale i też ograniczeń. Najważniejszą zasadą będzie fakt, iż im farbowana tkanina będzie bardziej naturalna, tym samo farbowanie jest bardziej efektywne. I tak najbardziej wdzięcznymi materiałami do farbowania są trykotaż, jedwab, bawełna, czy też len. Próby farbowania można wykonywać także na sylonie, wiskozie, jak i na mieszanych tkaninach (tak zwanych syntetykach do 50 procent). Im większy udział sztucznych domieszek w materiale, tym efekty finalne mogą być bardziej rozmyte albo wręcz nieudane. Na szczęście - postępując według zasad eko - najmodniejsze tekstylia używane we wnętrzach wykonuje się tylko z naturalnych materiałów.
Jedwabne poszewki na poduszki, obrusy, zasłony, lniane bieżniki, czy też nawet koszulki bawełniane (z których po farbowaniu można coś uszyć) to najbardziej wdzięczne materiały do farbowania w warunkach domowych. Warto jest wypróbować farbowanie na tkaninie, której nam nie szkoda w razie ewentualnego nieudanego eksperymentu. Każda z tkanin nieco inaczej absorbuje barwnik, dlatego też wymagać będzie indywidualnego traktowania. Na tkaninach, na których bardziej nam zależy, warto także dokonać próby na wybranym, niemniej niewidocznym fragmencie.
Czy zdarzyło się wam odbarwić trochę zasłony lniane albo też bawełnianą poszewkę, nieostrożnie susząc pranie na słońcu? A być może macie w domu pożółkłe prześcieradła albo obrusy, które straciły nieco na estetyce? W takich wypadkach farbowanie ubrań barwnikiem ma swoje pewne uzasadnienie - odświeżamy dobre jakościowo tkaniny poszewek na poduszki, zasłon i obrusów, nadając im najmodniejszy kolor i ratujemy je tym samym od zapomnienia w czeluściach schowków i szaf.
Zasadą będzie, aby wypłowiałe albo pożółkłe materiały zawsze farbować na ciemniejszy kolor, aniżeli oryginał. Niebieskiej poszewki nie da się zafarbować na żółty kanarkowy, ale wypłowiały błękit na brąz w odcieniu czekolady - jak najbardziej. Istotne, aby farbowany materiał nie miał skrajnych odbarwień albo plam. W takim przypadku ryzykujemy, iż farbowana tkanina uzyska niejednolitą barwę w miejscach, gdzie znajduje się plama. Farbowaną tkaninę trzeba więc najpierw wyprać i w miarę możliwości usunąć z niej wszelakie niedoskonałości (na przykład z użyciem odplamiacze). Im przygotowany do farbowania materiał będzie bardziej jednolity, tym efekty farbowania będą bardziej zadowalające.
Zwykle jedno opakowanie barwnika do tkanin umożliwi nam zafarbowanie około 0,5 kg materiału. Jeśli chcemy uzyskać mocny i głęboki kolor w czasie farbowania tkaniny, warto będzie poświęcić całe opakowanie nawet na dużo mniejszą partię farbowanego materiału. Również w wypadku, gdy farbowany materiał ma w sobie dodatek elastanu albo też innych syntetyków, warto będzie nieco zwiększyć stężenie wybranego barwnika. Wielkość garnka emaliowanego powinna być także dobierana do ilości farbowanej tkaniny - istotne jest, aby materiał został całkowicie zanurzony w garnku i aby możliwe było swobodne mieszanie zanurzonego materiału w czasie farbowania. Dzięki czemu barwnik do ubrań będzie miał szansę równomiernie przedostać się do każdego skrawka. Jeżeli tkanina będzie wystawać poza linię naczynia albo jej ilość uniemożliwia swobodne wykonywanie mieszania - mogą pojawić się niezbyt estetyczne przebarwienia w czasie farbowania, zaś finalnie uzyskana barwa będzie niejednolita.
